ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
فرا رسیدن سال جدید را به همه ی همکاران
دانش آموزان و اولیاء محترم تبریک می گوییم.
بابای مدرسه
در سال تحصیلی 53-52 دانش آموزان و کارکنان دبستان توحید در انتظار خدمتگزار و به قول آن روزها فراشی بودند که بتواند وضع بهداشتی مدرسه را سر و سامان دهد . همه آنهایی که از آن سال دانش آموز این مدرسه بوده اند با نام احمد محمدپور و یا احمدپور و یا به قولی دیگر احمدی پور آشنایی کامل دارند . اگر می خواهی آثار کارهای خوب و حس مسئولیت پذیری او را لمس کنی گذری به دبستان توحید داشته باش . فضای بهداشتی و تمیز حیاط ، کلاس ها ، سرویسها همه و همه نشان از فعالیت خدمتگزاری با مسئولیت و وظیفه شناس دارد . وقتی به چهره ی این مرد زحمتکش می نگری می توانی آثار 36 سال تلاش صادقانه و خالصانه را در او بیابی . وقتی به او می گویی آقای محمدپور دیگر پیر شده ای و توان کار کردن نداری می گوید من هنوز جوانم و به مدرسه و دانش آموزان عشق می ورزم و می خواهم تا پایان عمر در کنار این بچه ها بمانم . عضویت وی در تیم فوتبال کارکنان مدرسه و به ثمر رساندن چندین گل در مسابقات ، نشانه ای از سرزندگی و شور و نشاط جوانی اوست . ( ماشاءالله ) او گرچه ۷۲سال از عمر خود را سپری نموده ولی قلبی جوان دارد . کارکنان مدرسه از این که در کنار چنین پدری بامسئولیت مشغول کار ند افتخار می کنند . برای او آرزوی سلامتی و طول عمر داریم .
کلام نخست 